Kim jest Mariana Sołobodowski? Urodził się w 1949 roku w Brodnicy. Z zawodu prawnik i dyplomowany menedżer kultury. Z zamiłowania animator kultury, kolekcjoner sztuki ludowej i społecznik.
Jest absolwentem Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu oraz Podyplomowych Studiów Menedżerskich dla twórców, artystów i animatorów kultury na Wydziale Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego. Grudziądzanin, a od 1983 r. zamieszkały w Warszawie. Do roku 1989 r. był sekretarzem Krajowej Komisji Historycznej Zarządu Krajowego Związku Młodzieży Wiejskiej. W latach 1994-1996 był Doradcą Dyrektora Centrum Animacji Kultury przy Ministerstwie Kultury w Warszawie. Od początku powstania Samorządu Województwa Mazowieckiego był z nim związany zawodowo. Od 1999 roku kierował Wydziałem Kultury w Departamencie Kultury, Promocji i Turystyki w Urzędzie Marszałkowskim Województwa Mazowieckiego.
Z zaangażowaniem prowadził działalność kulturalną organizując liczne przedsięwzięcia kulturalne, artystyczne, także społeczne i charytatywne o zasięgu lokalnym, ogólnopolskim i międzynarodowym. m. in.: Ogólnopolską Nagrodę im. ks. prof. Janusza Pasierba (inicjator), Doroczne Dni Kultury Kurpiowskiej w Warszawie (inicjator). Jest członkiem i współzałożycielem wielu organizacji społecznych, m.in. Stowarzyszenia Dziennikarzy im. Władysława Reymonta, Towarzystwa Ochrony Dziedzictwa Kurpiowszczyzny im. Adama Chętnika (wiceprezes). Jedną z wielu inicjatyw Mariana Sołobodowskiego było upamiętnienie 50-lecia Pomnika Bohaterów Warszawy 1939-1945, nazywanego Warszawską NIKE. Jubileusz został zorganizowany w 2014 roku w Muzeum Niepodległości w Warszawie z udziałem autora pomnika – prof. Mariana Koniecznego oraz z wystawą pamiątek Mariana Sołobodowskiego. Od lat promuje i wspiera m. in. inicjatywy twórców ludowych oraz działalność Polaków na Kresach. Głównym celem, który przyświecał tym działaniom było pokazanie, że rodzima kultura narodowa jest zakorzeniona w kulturze ludowej.
Otrzymał szereg wyróżnień i odznaczeń, w tym: Brązowy, Srebrny i Złoty „Krzyż Zasługi” i „Medal Złoty za Długoletnią Służbę” przyznany przez Prezydenta RP (2009 r.), Odznakę Honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej” przyznaną przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2009 r.), Nagrodę Prezesa Związku Kurpiów w Ostrołęce KURPIK’ 2004, Honorową Nagrodę Hetmana Polskich Kolekcjonerów im. Jerzego Dunin-Borkowskiego (2019).
Marian Sołobodowski to nie tylko kolekcjoner pocztówek (ma ich ok. 3000), ale także wycinanek ludowych polskich i zagranicznych. Historyczne pocztówki zachwycają bogactwem kolorystyki, różnorodnością tematyczną i obfitością motywów. Pokazują one jaka role pełniły w czasach, kiedy nie było innych form komunikacji miedzy ludźmi. W polskiej rzeczywistości czasów rozbiorów pocztówka pełniła ważną rolę edukacyjną i patriotyczną – przypominała chwalebną historię narodu polskiego, jego zwycięstwa i najważniejszych bohaterów, przybliżała twórczość literacką oraz malarską tworzących w XIX i XX wieku pisarzy i artystów. Propagowała ważne postaci historyczne, takie jak król Jan III Sobieski, Tadeusz Kościuszko, książę Józef Poniatowski, Romuald Traugutt, a ze współczesnych Ignacy Jana Paderewski, Józef Piłsudski, Roman Dmowski, Józef Haller czy Wojciech Korfanty.
Wystawy Mariana Sołobodowskiego cieszą się ogromnym zainteresowaniem. W ciągu ostatnich lat były zaprezentowane w muzeach i bibliotekach Warszawy, Bydgoszczy, Grudziądza, Brodnicy, Krakowa, Legionowa, Płocka, Opinogóry, Otwocka, Ostrołęki, Sierpca i Legnicy i in. Wymieńmy w tym miejscu kilka z nich: „Pocztówkowy Pokłon Trzech Króli” „Wielkanoc w pocztówce zaklęta” „Gaude Mater Polonia” – wystawa pocztówek z kolekcji Mariana Sołobodowskiego w 1050. rocznicę Chrztu Polski”, „Św. brat Albert Chmielowski”, „O Niepodległość!”, „Wspomnienie o gen. Józefie Hallerze”, i wreszcie wspominaną już wystawę „Ignacy Jana Paderewski w zbiorach Mariana Sołobodowskiego” i otwartą 5 sierpnia br. Wystawę „Wojna 1920 w pocztówce”, którą uzupełnia prezentacja wydawnictw jakie ukazały się w 2020 roku z okazji 100-lecia Bitwy Warszawskiej (z naciskiem na wydawnictwa lokalne).
JE
