Czuję się zaszczycony. Zostałem nagrodzony z okazji 2500 numeru „Myśli Polskiej” srebrnym medalem wydanym właśnie z tej okazji. Czuję się jednocześnie nieco zakłopotany i uważam, że wiele osób jest dużo bardziej zasłużonych dla tego najstarszego polskiego tygodnika.
Nagrodzeni i wyróżnieni na Gali Fundacji Narodowej im. Romana Dmowskiego zostali między innymi prof. Maria Szyszkowska, prof. Tadeusz Mikołaj Trajdos, prof. Stanisław Bieleń, prof. Ewa Maj, prof. Witold Modzelewski, dr Jolanta Niklewicz, dr Włodzimierz Gorki, Vladan Stamenković, Andrzej Szlęzak, Bogusław Kowalski, Adam Śmiech, Andrzej Szczęśniak, Olaf Swolkień, Arkadiusz Miksa, Zbigniew Okorski czy Michał Radzikowski. Wielki zaszczytem jest znalezienie się w takim gronie.
Kilka słów o samej „Myśli Polskiej”. 20 marca 1941 roku w Londynie ukazał się pierwszy numer. Pismo powstało jako organ Stronnictwa Narodowego (SN). Jego pomysłodawcą był prof. Władysław Folkierski, który to stanął na czele Komitetu Redakcyjnego MP. Pierwszym redaktorem naczelnym został Marian Rojek. Po nim funkcję przejął sam prezes Stronnictwa Narodowego Tadeusz Bielecki. Kolejni naczelni również byli niezwykle zasłużonymi osobami – Wojciech Wasiutyński i Antoni Dargas. Pismo wychodziło w Londynie, ale było bardzo polskie. W okresie szaleństwa bermanowszczyzny w Polsce „Myśl Polska” znajdowała się w wykazie pism zakazanych przez cenzurę. W późniejszych latach tygodnik w kraju był dostępny w bibliotekach.
W 1993 redakcja pisma została przeniesiona do Polski, między innymi dzięki staraniom Jana Tomasza Zamoyskiego, redaktorem naczelnym został wtedy Bogusław Kowalski. Od 1997 roku redaktorem naczelnym jest znakomity historyk Jan Engelgard. Jego wielką zasługą jest to, że w czasie gdy inne pisma orientacji narodowo-demokratycznej i jej pokrewne poznikały „Myśl Polska” nie tylko żyje, ale i się rozwija. Wychodzi zarówno w wersji tradycyjnej papierowej, jak i elektronicznej, posiada swoją stronę internetową. W ostatnim czasie powstał również internetowy Klub Myśli Polskiej i kilka stacjonarnych oddziałów KMP (Poznań, Warszawa, Kraków, Szczecin, Katowice, Gdańsk, Pabianice, Białystok, Łódź, Oslo).
„Myśl Polską” od początku cechowała ideowość i realizm. Powstała na emigracji jako pismo przeciwne rządom komunistów w Polsce, ale nie przeciwne realnemu państwu polskiemu. Po roku 1956, pismo i środowisko z nim związane odwrotnie od większości „polskiego Londynu” i emigracji nie pluło bezrefleksyjnie na Polskę Ludową. Rozumiało znaczenie nowych granic, jednoetniczność, i państwową orientacje antyniemiecką. Pozostawało krytyczne ale sprawiedliwe. Spora zapewne w tym zasługa myśli Jędrzeja Giertycha, który poza SN-em kształtował myśl narodową Polaków.
Żyjemy w czasach sukcesów szybkich a krótkotrwałych. Z naszym pismem jest inaczej. Winieta i orientacja polityczna pozostała ta sama przez lata. Pismo niezmiennie trwa na pozycjach narodowo-demokratycznych, dostosowując je do realiów danego okresu. W odróżnieniu od większości mediów, które w swoich czytelnikach widzą segment rynku i grupę docelową nasze pismo ma stałych współtwórców – którzy je tworzą – bo czują wspólną misję. Chcą zostawić Polskę lepszą niż ją zastali, bardziej suwerenną, bardziej niezależną, zamożniejszą i bezpieczniejszą dla całej naszej wspólnoty narodowej. Myśl Polska jest już ponad 80 lat istotnym zbiorem myśli, składnicą argumentów i naszym narodowym arsenałem wiedzy.
Za wyróżnienie Kolegom najserdeczniej dziękuję. Mam nadzieję, że moje działania chociaż w niewielkim stopniu przyczyniły się do rozwoju naszego pisma.
Łukasz Jastrzębski
