Od 9 stycznia do sprzedaży trafi nasza najnowsza książka naszego wydawnictwa Białoruś – anatomia kryzysu. Poniżej zamieszczamy obszerny fragment wstępu autorstwa Jana Engelgarda.
W roku 2010 opublikowaliśmy w ramach serii „Biblioteczka Myśli Polskiej” zbiór publicystyki pt. Wojna z reżimem Łukaszenki. Przygotowując obecne wydanie zauważyłem, że w naszych ocenach niewiele się zmieniło. Niektóre analizy sprzed ponad 10 lat można by z powodzeniem przedrukować i nie straciłyby w ogóle na aktualności. O czym to świadczy? O tym, że polska polityka wobec Białorusi polegająca na ciągłym jątrzeniu, na wykorzystywaniu polskiej mniejszości (a w zasadzie jej części) do walki z władzami w Mińsku, na próbach wyrwania tego państwa z orbity wpływów Rosji – nie uległa zmianie. Mimo tego, że takie działania są przeciwskuteczne nawet z punktu widzenia założeń tzw. polityki wschodniej – były one kontynuowane.
Zwracaliśmy od lat uwagę na to, że w polskim interesie narodowym i państwowym leżało istnienie Białorusi nie skonfliktowanej z Rosją, ale także Białorusi utrzymującej dobre relacje z Polską i Zachodem. Prezydent Białorusi Aleksander Łukaszenka taką politykę realizował, utrzymując przez lata delikatną równowagę geopolityczną, z czego Polska czerpała wymierne korzyści. Białoruś nie prowadziła wrogiej Polsce polityki historycznej, nawiązując często do tradycji Wielkiego Księstwa Litewskiego, dbając o pamiątki polskiej kultury (Muzeum im. Adama Mickiewicza, rekonstrukcja dworku Tadeusza Kościuszki, restauracja Zamku Radziwiłłów w Nieświeżu, itp.). Nawiązując do tradycji ZSRR, władze białoruskie unikały tematów spornych, by wymienić choćby dzień 17 września, którego nie eksploatowano, mimo że uznaje się tam tę datę za dzień zjednoczenia. Dzisiaj, tzn. pod koniec roku 2021 – wszystko to jest już nieaktualne.
Bezprecedensowe i ostentacyjne, ale także operacyjne, poparcie Polski dla opozycji białoruskiej (uznawanie pani Swietłany Ciechowskiej niemal za głowę państwa), zakwestionowanie wyników wyborów prezydenckich na Białorusi, kampania propagandowa i polityczna przeciwko Mińskowi – zrujnowało do reszty politykę koegzystencji z Białorusią, doprowadzając do ostrego zwrotu w jej polityce. Białoruskie władze przyjęły zasadę „oko za oko”, sprokurowały kryzys imigracyjny na granicy z Polską, uznały 17 Września za święto państwowe, rozpoczęły kampanię oczerniania Polski w mediach. Przed takim scenariuszem ostrzegaliśmy od lat i ten scenariusz – niestety – realizuje się na naszych oczach. Jeśli celem polityki Warszawy było oderwanie Białorusi od Rosji, a nawet, co jest raczej pewne, przekształcenie tego państwa w nową (po Ukrainie) Antyrosję, to polityka ta poniosła fiasko na wszystkich frontach. Białoruś nigdy jeszcze nie była tak blisko Rosji, jak obecnie, nigdy nie była od niej tak uzależniona jak teraz. Jest to bezpośrednim rezultatem błędnej polityki wschodniej Polski. Zamiast obszaru współpracy, gospodarczej, kulturalnej, turystycznej, mamy mur zasieków i mur nienawiści. Ani Polacy, ani Białorusini nie są beneficjentami tej polityki, są jej ofiarami.
Jan Engelgrad
PS. Już teraz trwa przedsprzedaż książki Białoruś – anatomia kryzysu, Planowany termin wysyłki 10.01.2022. Kupując książkę w przedsprzedaży oszczędzacie Państwo 10 złotych. Zamówienia można składać tutaj.
Przemysław Piasta
Historyk i przedsiębiorca. Prezes Fundacji Narodowej im. Romana Dmowskiego. Autor wielu publikacji popularnych i naukowych.
