Po 224 dniach ciężkich walk, siły rosyjskie zdobyły przemysłowe miasto Donbasu Bachmut.
Bachmut, w 1989 liczące 90 tys. mieszkańców, w przededniu wojny 73 000 (taki Inowrocław) stał się areną największej i najdłuższej bitwy wojsk rosyjskich i ukraińskich podczas trwającej wojny.
Miasto było zdobywane przez rosyjskie siły najemne z CZWK Wagner (CZ – cziestna – prywatna, W wajenna -wojskowa , K kompania – firma). Starcie rozgrywało się w mieście i na terenach przyległych , angażując z obu stron duże ilości wojsk.
Strona ukraińska, utartym zwyczajem zaprzecza zdobyciu miasta. Jak zwykle, 72 Centrum Walki Psychologiczno Informacyjnej czeka na jakąkolwiek peremogę (ukr. zwycięstwo) , które „przykryje” informację o utracie miasta. Straty obu walczących stron trudne są do precyzyjnego oszacowania, ale na pewno idą w dziesiątki tysięcy zabitych i rannych. Nie sposób dziś rzetelnie podać ich wysokość.
Dowództwo ukraińskie twierdzi, że uwikłało Rosjan w ciężkie walki miejskie , wykrwawiło i w ten sposób uniemożliwiło im dalsze działania ofensywne tak na Donbasie jak i na innych kierunkach operacyjnych. Zyskało czas, podczas którego siły rosyjskie tkwiły pod Bachmut, a armia ukraińska budowała rezerwy wyposażane w sprzęt z krajów NATO na potrzeby wielkiej wiosenno letniej kontrofensywy.
Strona rosyjska dla odmiany, twierdzi , że świadomie wybrano korzystny konfiguracją linii frontu, oraz ze wzgledu na linie zaopatrzenia odcinek, gdzie narzucono Siłom Zbrojnym Ukrainy bitwę materiałową, w której wyniszczono jej liczne jednostki wojskowe zadając ciężkie straty w ludziach i sprzęcie, przez co redukując jej możliwości bojowe.
Tak czy inaczej siły rosyjskie w szczególności CZWK Wagner świętują dziś wielkie zwycięstwo militarne w wojnie na Ukrainie. Czy jest to punkt zwrotny wojny , czy zaś „rosyjskie pyrrusowe zwycięstwo” trudno dziś orzec.
KP
fot. i tekst za Facebook
