W wieku 96 lat zmarł żołnierz 2 Armii Wojska Polskiego, autor słynnej książki o zbrodniach UPA major Łukasz Kuźmicz.
Jego życiorys pokazuje złożoność naszej historii najnowszej, jest daleki od IPN-owskich schematów. Major był jednym z ostatnich żyjących świadków zbrodni Ukraińskiej Powstańczej Armii (UPA), między innymi na wsie Ostrówki, Wola Ostrowiecka i Borki (również na rodzinny dom w Kuśniszczach)
Łukasz Kuźmicz urodził się we wsi Kuśniszcze II. Zamieszkiwał tam z rodziną do 1943 roku. Walczył w szeregach 2 Armii Wojska Polskiego. W 1944 roku przybył do Rzeszowa, gdzie formowała się 10. Dywizja Piechoty Wojska Polskiego. Został skierowany do Resortu Bezpieczeństwa Publicznego. W stopniu porucznika służył od 1946-1948 w Jarosławiu. Od 1948 do 1955 służył w Wydziale I Kontrwywiadu w Rzeszowie.
Został odznaczony między innymi: Srebrny Medal „Zasłużonym na Polu Chwały” (dwukrotnie), Medal Zwycięstwa i Wolności 1945, Odznaka Grunwaldzka, Krzyż Walecznych, Srebrny Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi, Medal X-lecia Polski Ludowej, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal 40-lecia Polski Ludowej, Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”, Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”, Medal XXX lat Związku Żołnierzy Wojska Polskiego, Odznaka „Za Zasługi dla ZBoWiD”, Złoty medal 40 lat Związku Żołnierzy Wojska Polskiego, Medal jubileuszowy „Czterdziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”, i wieloma innymi.
9 listopada 2011 Oddziałowa Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu IPN w Rzeszowie oskarżyła Łukasza Kuźmicza o dopuszczenie się w okresie od 11 maja 1946 do marca 1948 w Jarosławiu 197 zbrodni, z których większość polegała na „przekroczeniu przez niego władzy”. Majora nigdy nie skazano.
Był autorem książki, która jest obowiązkową lekturą dla tych co chcą poznać prawdę o stosunkach polsko-ukraińskich w tamtym okresie – „Zbrodnie bez kary”. Ta unikatowa pozycja na 349 stronach ukazuje prawdziwe oblicze szowinizmu ukraińskiego spod znaku OUN i UPA. Książka zawiera bardzo dużą ilość zdjęć, meldunków, protokołów przesłuchań, map. Dodatkowym atutem są schematy struktur OUN i UPA na Wołyniu i w Małopolsce Wschodniej.
Major Kuźmicz był wieloletnim członkiem ZBOWiD-u a później Związku Żołnierzy Wojska Polskiego i korespondentem Głosu Weterana i Rezerwisty. Działał również w Polskim Związku Wędkarskim, Lidzie Przyjaciół Żołnierza i Lidzie Obrony Kraju. Zmarł 30 grudnia 2021 roku.
