AktualnościOpinieList otwarty Petera Rainy do Kolegium IPN

Redakcja3 lata temu
Wspomoz Fundacje

Tygodnik Do Rzeczy opublikował 17 lipca (28/433/2021) niedorzeczny artykuł dra Rafała Łatki pt. Wybielanie, w którym zaatakował mnie również personalnie.

Powodem tego niewybrednego ataku stała się moja książeczka pt. Polowanie na Kardynała. Sprawa Henryka Gulbinowicza (2021), w której staram się oddać sprawiedliwość temu niezłomnemu Arcybiskupowi Wrocławia, zasłużonemu w walce o wolność narodu polskiego z ustrojem komunistycznym. Ten mój hołd oddany prawdzie i sprawiedliwości dr Rafał Łatka zakwalifikował w nurt bezwzględnej obrony kapłanów o wątpliwej czy kontrowersyjnej przeszłości.

Ocena mojego wkładu w naukę polską

Pan Rafał Łatka najpierw nazwał mnie historykiem po czym stwierdził: jego działalność nie miała nigdy charakteru naukowego, bardziej pasuje tu określenie paranaukowy. Nie wiem, co dr Rafał Łatka uznaje za naukę a czego za naukę nie uznaje. Doprawdy nie wystawia nauce dobrego świadectwa „kandydat nauk”, który, ledwo co, wydusił z siebie samodzielną książkę (monografię habilitacyjną) a już rości sobie prawo do apodyktycznych ocen w sprawach nauki historii, niczym „nadkomisarz”.

Nadmieniam młodszej generacji historyków, że prawie połowę swojego życia poświęciłem najnowszej historii Polski, w tym większość Kościołowi katolickiemu w PRL. Nieprofesjonalistów zaś zapraszam np. do Wikipedii, w której umieszczone są tytuły niemal całej biblioteki moich monografii. Ta moja biblioteczka jest łatwo osiągalna tak przez internet, jak i poprzez biblioteki – zwłaszcza uniwersyteckie. Biblioteka Uniwersytetu Wrocławskiego posiada na stanie 87 egzemplarzy moich rozpraw „paranaukowych” (zob. hasło: Raina Peter, katalog online BUWr, dostęp: 25.07.2021).

Prymitywizacja moich tez okraszonych insynuacjami i pogróżkami

W ramach deprecjacji moich, wyselekcjonowanych i wyrwanych z kontekstu, tez, autor dokonał ich uprzedniej trywializacji i prymitywizacji. Takie potraktowanie uczciwego i rzetelnego mojego zaangażowania – jest dla mnie symptomem nieokrzesania. Zostałem ukształtowany przez zupełnie inny etos nauki polskiej.

Konkluzję artykułu dra Rafała Łatki odbieram jako publiczną insynuację pod pozorem apelu, bym zechciał szczegółowo opowiedzieć o swoich relacjach z wywiadem PRL. Nie mam zamiaru stawać na baczność przed „prokuratorem”, który wsącza do opinii publicznej obrzydliwą sugestię – że dlatego staję w obronie Kardynała H. Gulbinowicza, ponieważ sam miałem jakieś powiązania z SB.

W nawiązaniu do tej haniebnej intrygi powiem, że nie mam o czym opowiadać, albowiem nie były to moje kontakty z SB, ale inwigilacja mojej osoby (posiadam status pokrzywdzonego IPN otrzymany we wrześniu 2006 r.). Poza tym, zachęcam czytelników do lektury mojej książki pt. Bliski Szpieg (2007), obszernie udokumentowanej, w której ukazuję, jak SB rozpracowywała mnie.

Sprawa Kardynała H. Gulbinowicza – ciąg dalszy

Moja książeczka Polowanie na Kardynała ukazała się wiosną tego roku. Od tego czasu zaistniały nowe fakty wokół sprawy Kardynała a z drugiej strony dotarłem do nowych informacji. Ogólnikowo wiadomo mi, że Kardynał został ukarany za trzy rzeczy: za pomówienie o pedofilię, za pogłoski o homoseksualizmie, za rzekome „haniebne” kontakty z SB. Pierwsze dwa „zarzuty” pozostawiam wnikliwym dociekaniom i poszukiwaniom dziennikarzy, którzy z tej powinności wywiązują się bardzo dobrze. W moim szczególnym zainteresowaniu jest trzeci „zarzut”.

  1. Książki i przyczynki nt. Henryka Gulbinowicza autorstwa pracowników IPN

Nigdy przeciw Bogu. Komunistyczna bezpieka wobec biskupów polskich, red. ks. Józef Marecki, Filip Musiał, Warszawa – Kraków 2007, ss. 818. Wydawnictwo: Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu; Wydawnictwo WAM.  Recenzenci wydawniczy: ks. prof. Jan Szczepania, prof. Ryszard Terlecki (ówczesny Dyrektor OIPN w Krakowie0. Książka jest pierwszym tomem serii wydawniczej „Niezłomni”. W niej IPN prezentuje sylwetki duchownych i świeckich, którzy zdecydowanie opierali się komunistycznej dyktaturze. Ta książka przedstawia sylwetki czterech biskupów: kard. Henryk Gulbinowicz; abp Ignacy Tokarczuk; bp Juliusz Bieniek; bp Jan Pietraszko. Kardynała Gulbinowicza opracowali: Tomasz Balbus i Katarzyna Stróżyna z OIPN Wrocław.

Tomasz Balbus, Katarzyna Stróżyna, „Ojczyznę wolną racz nam wrócić Panie…” Komunistyczna bezpieka wobec kardynała Henryka Gulbinowicza w latach 1970-1990, Wrocław 2008, ss. 502. Wydawnictwo: Oddział Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. Recenzenci wydawniczy: ks. prof. Józef Marecki, prof. Włodzimierz Suleja (ówczesny dyrektor OIPN we Wrocławiu).

„Pro Deo et Patria” – Wybór homilii, kazań i mów okolicznościowych ks. Henryka Kardynała Gulbinowicza z lat 1980-1994, oprac. Stanisław Bogaczewicz, Wrocław 2013. Wstęp sporządził między innymi prof. Włodzimierz Suleja. Uroczysta prezentacja publikacji przez OIPN nastąpiła 24 VI 2014 r. zorganizowana przez OIPN Wrocław i miasto Wrocław.

Krzysztof Sychowicz, Ks. dr Henryk Gulbinowicz i duszpasterstwo akademickie w Białymstoku w latach 1956‑1959, s. 287-297, w: Między Lwowem a Wrocławiem. Księga jubileuszowa profesora Krystyna Matwijowskiego, red. B. Rok, J. Maroń, Toruń 2006.

Krzysztof Sychowicz, Pięć lat infiltracji. Kuria Białostocka za rządów biskupa Henryka Gulbinowicza 1970-1975, s. 14‑34, w: Aparat bezpieczeństwa wobec kurii biskupich w Polsce, red. Adam Dziurok, Warszawa 2009. Wydawnictwo: Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. Recenzenci: prof. Antoni Dudek, ks. Zygmunt Zieliński.

  1. Książka Rafała Łatki i Filipa Musiała:

 „Dialog należy kontynuować…”. rozmowy operacyjne Służby Bezpieczeństwa z ks. Henrykiem Gulbinowiczem z lat 1969-1985: studium przypadku, wybór, wstęp, opracowanie Rafał Łatka, Filip Musiał, Warszawa – Kraków 2020. Wydawnictwo: Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. Jednym z recenzentów wydawniczych tej książki jest Krzysztof Sychowicz, autor dwóch artykułów nt. działalności ks. i bp. Henryka Gulbinowicza w Białymstoku.

Moim zdaniem ta książka nie wnosi niczego nowego do badań naukowych a przy okazji sieje zamęt i dezinformuje opinię publiczną. Po mojej okolicznościowej recenzji książka została poddana wnikliwej recenzji w prestiżowym czasopiśmie Dzieje Najnowsze. Autorami recenzji, która głównie obnaża ustalenia i metodę badawczą dra Rafała Łatki, są dwaj profesorowie: Wojciech Polak i Włodzimierz Suleja. Co znamienne pierwszy Profesor był przewodniczącym Kolegium IPN a drugi – byłym dyrektorem Pionu badań historycznych IPN (W. Polak, W. Suleja, Pytania, które nie zostały zadane…, „Dzieje Najnowsze” 53/1/2021, s. 327-340).

Wnioski

W polskiej historiografii dochodzi do głosu pokolenie cieszące się zarazem „przywilejem”, jak i „przekleństwem” późnego urodzenia. W nauce historii najnowszej to „przekleństwo” daje o sobie coraz częściej znać w sensie negatywnym w studiach nad materiałami SB. Wśród młodszych historyków istnieje tendencja, by marginalizować kontekst dziejowy, albo go rekonstruować wyobrażeniowo. Stąd pojawiają się rewizjonistyczne publikacje nie mające osadzenia w rzeczywistości.

Pomimo dwudziestoletniego istnienia Instytutu IPN, nie wypracowano dotąd pakietu postulatów niezbędnych dla krytycznego studium materiałów operacyjnych SB, w tym tzw. teczek tajnych informatorów. A przecież IPN powstał po to, byśmy mogli odtworzyć prawdziwą historię PRL, a nie kreować zafałszowaną interpretację faktów.

Efektem tych mankamentów jest i będzie pojawianie się na rynku naukowym publikacji, które mają się do rzetelnej nauki tak, jak anomalie do zjawisk naturalnych.

Apel

Apeluję do Kolegium IPN o zajęcie stanowiska w stosunku do tej impertynenckiej próby dezawuacji w mediach mojej osoby przez reprezentanta centrali IPN.

Pozwolę sobie wyrazić nadzieję, że czołowi reprezentanci polskiej nauki humanistycznej skutecznie powstrzymają dra Rafała Łatkę przed dalszymi próbami lansowania się kosztem dobrego imienia Kardynała Gulbinowicza.

Peter Raina

Berlin, 25 07 2021

 

Redakcja