Czy możemy powiedzieć, że – zdaniem czeskiego rządu – Republika Czeska, będąc członkiem NATO stała się obiektem ataku terrorystycznego ze strony państwa spoza sojuszu (Rosji), oskarżanego o spowodowanie eksplozji w Vrbeticach?
– Nie sądzę, bym mogła cokolwiek powiedzieć na tą chwilę. Może poza tym, że pozostaje mi wierzyć, że zostaną przedstawione dowody na poparcie tak poważnych oskarżeń.
Czy dostrzega Pani związek pomiędzy obecnym stanem relacji amerykańsko-rosyjskich, a kryzysem na linii Praga – Moskwa?
– W moim przekonaniu taka zależność może istnieć, ale nie sądzę, by to było obecnie najważniejsze.
Dlaczego śledztwo w sprawie wybuchów w Vrbeticach trwało tak długo?
– To jest w całej sytuacji najdziwniejsze. Śledztwo rzeczywiście trwało bardzo długo i nadal się nie skończyło. I właśnie w chwili, gdy toczą się rozmowy dotyczące zakupu szczepionki Sputnik V przez Czechy, nawiasem mówiąc, bardzo oczekiwanej przez dużą część społeczeństwa; trwają rozmowy o zakończeniu rozbudowy elektrowni atomowej w Dukovanach, kontraktu wartego setki miliardów koron; nagle, jak grom z jasnego nieba, pojawiają się oskarżenia pod adresem Rosji. Mimo to, powtarzam jeszcze raz: nie wiem, kto jest winien, ale jeśli dowiedzionoby, że wina leży po stronie rosyjskiej, sprawcy muszą zostać ukarani. Jak dotąd jednak, nikt nie przedstawił mi na to wiarygodnych dowodów.
Czy – biorąc pod uwagę obecne wydarzenia – sądzi Pani, że Czechy mogą dołączyć do proatlantyckiej grupy w Unii Europejskiej, obok Polski, krajów bałtyckich, Rumunii?
– Czechy powinny, mówię to od dawna, kierować się polityką wielowektorową, nie przystając do żadnej ze stron.
Jaka jest opinia społeczeństwa czeskiego na temat amerykańskiej obecności militarnej w Europie i możliwości pojawienia się baz amerykańskich w Czechach?
– Ja zawsze walczyłam przeciwko bazom wojskowym i instalacjom radarowym w Czechach. Gdy jakieś 15 lat temu Stany Zjednoczone chciały na naszym terytorium rozlokować bazę radarową, 2/3 społeczeństwa czeskiego było temu przeciwne. Sądzę, że to się od tego czasu nie zmieniło.
Czy Komunistyczna Partia Czech i Moraw (KSCzM) zamierza podjąć jakieś działania na rzecz poprawy relacji z Rosją?
– Jak już powiedziałam, KSCzM opowiada się za partnerską współpracą ze wszystkimi, którzy ją proponują. Dotyczy to też Rosji.
Jak Pani ocenia stanowisko prezydenta Milosza Zemana w kluczowych kwestiach polityki zagranicznej?
– Choć nie zawsze zgadzam się z działaniami prezydenta Zemana, muszę przyznać, że w tym przypadku postępuje on rozważnie, opierając się na argumentach, a nie przypuszczeniach.
Gdzie podział się tradycyjny dla czeskiej polityki pragmatyzm?
– Uległ tym politykom, którzy przedkładali swoje własne interesy polityczne ponad interesy Czech i ich obywateli.
Jak widzi Pani perspektywy KSCzM w tegorocznych wyborach parlamentarnych?
– Wierzę, że odniesiemy sukces jako jedyna autentycznie lewicowa partia w Czechach. Jest to w interesie wszystkich Czechów, którzy chcą żyć i pracować uczciwie.
Jakie punkty programowe waszej partii odróżniają ją od innych czeskich ugrupowań w obszarze polityki zagranicznej?
– Uważam, że najważniejszą różnicą jest to, że KSCzM odrzuca stosowanie podwójnych standardów w polityce zagranicznej. Jesteśmy przeciwni pełnemu hipokryzji pouczaniu innych krajów i wykluczaniu ich z debaty. W sferze polityki zagranicznej opowiadamy się także przeciwko członkostwu Czech w NATO, do którego nasz kraj wstąpił pod koniec lat 1990. na mocy decyzji polityków, wbrew opinii większości społeczeństwa. Apelujemy również o fundamentalne reformy Unii Europejskiej i, jeśli okaże się to konieczne, nie sprzeciwimy się referendum w sprawie dalszego członkostwa w UE.
Dziękuję za rozmowę.
Rozmawiał Mateusz Piskorski
Kateřina Konečná (ur. 1981 w Nowym Jiczynie) – posłanka do Parlamentu Europejskiego (od 2014 roku), wcześniej posłanka Izby Poselskiej parlamentu czeskiego (2002-2014), wiceprzewodnicząca Komunistycznej Partii Czech i Moraw (2018-2021), ekonomistka.
Myśl Polska, nr 19-20 (9-16.05.2021)
