Dziś opublikowano zniszczenie pod Charkowem mobilnej wieży z radarem 30N6 i wyrzutnie z 4 rakietami 5Ż15S.
Publikacja filmiku dokumentującego zniszczenie przez rosyjski pocisk SN398 systemu BM-300 Tornado S, w/w elementów ukraińskiego systemu przeciwlotniczego S-300, w połączeniu z absurdami propagandowymi strony rosyjskiej, dały mi asumpt do popełnienia niniejszego wpisu mimo świątecznej przerwy.
„Zniszczono kolejny ukraiński S-300”. Owszem zniszczono wartościowo istotne elementy dywizjonowego modułu systemu S-300, jednak nie dywizjon. Wartość mobilnej wieży polegała na wykrywaniu nisko lecących dronów rosyjskich i rakiet manewrujących z kierunku Biełgorodu na Charków. Owszem bolesna strata, lecz należy ją postrzegać w szerszym kontekście.
Opisałem już jak wyglądała ukraińska OPL w przededniu rosyjskiej agresji, gdzie były jednostki OPL w tym wyposażone w systemy S-300, opisałem też dywizjonowy moduł S-300 PS. Jak przeczytacie, to właściwie zrozumiecie przekaz informacji o zniszczeniu ukraińskiego radaru na wieży mobilnej i jednej wyrzutni z dywizjonowego modułu S-300.
- Ubiegając dyżurnych siewców propagandy ukraińskiego 72 Centrum Operacji Psychologicznych i Informacyjnych Sił Specjalnych Ukrainy, a tych mamy całe hordy, Rosjanie nie zniszczyli makiet, bo widzimy precyzyjnie tak stację radiolokacyjną, jak i eksplozje stałego paliwa rakietowego podczas eksplozji wtórnych, tak więc ukraińska wyrzutnia nie była makietą i była załadowana rakietami.
Niestety namnożyło się różnej maści „znawców”, którzy nie dysponując wiedzą specjalistyczną, wedle posiadanych sympatii lub antypatii, by nie rzec obsesji, komentują militarne epizody tej wojny, znacząco coś przeszacowując lub nie doceniając a nie rzadko świadomie dezinformując.
Ad rem …..
Ukraińska Obrona Przeciwlotnicza, podobnie jak całe siły zbrojne, powstała w wyniku odziedziczenia ogromnych arsenałów stacjonujących na obszarze Ukrainy jednostek Armii Radzieckiej. Karpacki, Kijowski i Odesski Okręgi Wojskowe posiadały niezwykle liczne, nowocześnie uzbrojone jednostki, mające działać na Zachodnim i Południowym Teatrze Działań Wojennych.
Niepodległa Ukraina nie była wstanie utrzymać tak licznych jednostek i od 1991 do 2014, prowadziła rabunkową gospodarkę zasobami wojskowymi, likwidując kolejne jednostki, a uzbrojenie tanio wyprzedając na światowych rynkach broni lub masowo złomując. Podobnie traktowano i odziedziczone jednostki Obrony Przeciwlotniczej i jej zaawansowany technicznie, drogi sprzęt, którego właściwie nie remontowano.
Politykę tę zmieniła dopiero aneksja Krymu przez Rosję i trwająca przez siedem lat, wspierana militarnie przez Rosję rebelia na Donbasie. Na Krymie armia ukraińska utraciła liczne systemy przeciwlotnicze dalekiego zasięgu systemu S-300, jednak były one złym stanie technicznym, podobnie jak tamtejsze lotnictwo.
Tuż przed agresją Federacji Rosyjskiej na Ukrainę w lutym 2022, wojska ukraińskiej obrony przeciwlotniczej, będące częścią składową Wojsk Lotniczych, składały się z jednostek rakiet przeciwlotniczych i wojsk radiotechnicznych. W szczególności ukraińską OPL tworzyły:
Dowództwo „Zachód” – siedziba Lwów
– 11 Przeciwlotniczy Pułk Rakietowy (2 dywizjony, systemy Buk-M1) garnizon Szepeitowka,
223 Przeciwlotniczy Pułk Rakietowy (3 dywizjony systemów Buk-M1) bazujący w Stryju,
540 Przeciwlotniczy Pułk Rakietowy (dwa dywizjony S-300PS) stacjonujący Kamienka Bugskaja, (to rakieta z tego pułku spadła w Przewodowie). i 1 Brygada Radiotechniczna
Dowództwo „Centrum” – siedziba Wasylkow
95 Kijowska Brygada Rakiet Przeciwlotniczych (3 dywizjony sytemu S-300 PS) Daniłowka,
138 Dnieprowska Brygada Rakiet Przeciwlotniczych (6 dywizjonów systemu S-300 PT) garnizon Dniepr,
156 Doniecki Pułk Rakietowy (3 dywizjony Buk-1M) miejsce stacjonowania Zołotonsza, 1
38 Brygada Radiotechniczna, bazująca w Wasilkowie, 164 Brygada Radiotechniczna, miasto Charków.
Dowództwo Południe – siedziba Odessa
160 Przeciwlotnicza Brygada Rakietowa (4 dywizjony systemu S-300 PS) w miastach Odessa i Nikołajew,
208 Gwardyjska Chersońska Przeciwlotnicza Brygada Rakietowa (1 dywizjon rakiet S-300 PS) miasto Cherson,
201 Pułk Rakiet Przeciwlotniczych (2 dywizjony systemu S-300 PT) bazujący w Pierwomajsku,
14 Brygada Radiotechniczna – Odessa
Ukraińska OPL wzmocniły podczas wojny dostawy systemów przeciwlotniczych ze Słowacji (S-300), Polski (S-125 SC Neva i S-200 Wega), Niemcy (IRIS-T i Patriot) , Francja SAMP-T Mamba, USA (MIM-104 Patriot, NASAMS, MIM-23 Hawk, Czechy 2K12M2 Kub-M2, Norwegia NASAMS itd.
Podstawowymi środkami ukraińskiej OP pozostają jednak systemy poradzieckie:
System S-300 PS – przeciwlotniczy/przeciwrakietowy system rakietowy dalekiego zasięgu, mobilny na naczepach ciągnionych, produkcji ZSRR, o zasięgu rakiet do 90 km, produkowany od roku 1982. To radziecki odpowiednik amerykańskiego systemu „Patriot”.
System obrony powietrznej S-300PS obejmuje stanowisko dowodzenia 5N83S i do 6 (czterorurowych) wyrzutni rakiet przeciwlotniczych 5Ż15S.
Każdy dywizjon 5Ż15S może samodzielnie prowadzić wszystkie działania bojowe, w oderwaniu od wszelkich zewnętrznych jednostek wsparcia OPL.
Stanowisko dowodzenia obejmuje radar detekcyjny 5N64S na podwoziu MAZ-7410 i naczepie 9988 oraz stanowisko kontroli bojowej 5K56S na podwoziu MAZ-543. Kompleks 5Ż15S obejmuje radar podświetlający i naprowadzający 5N63S (RPN) oraz do czterech baterii wyrzutni rakietowych.
Niektóre dywizjony posiadają uniwersalną mobilną wieżę 40W6M. To integralna część kompleksów S-300P. Zaprojektowany w celu rozszerzenia możliwości kompleksów S-300 do wykrywania i śledzenia celów na małych wysokościach podczas rozmieszczania dywizjonów przeciwlotniczych i jednostek wojsk radiotechnicznych (RTV) w zalesionym lub nierównym terenie.
Detektor niskich wysokości 76N6 i radar podświetlający naprowadzania 30N6 na wieżach 40W6M o wysokości 25 m zwiększają zasięg wykrycia celów do 90 km. Wieża w pozycji transportowej jest holowana przez ciągnik siodłowy MAZ-537G
Pełen zestaw ogniowy dywizjonowego modułu kompleksu przeciwlotniczego S-300PS Favorit to 48 rakiet przeciwlotniczych (12 pojazdów z wyrzutniami, po 4 cylindryczne wyrzutnie, zgrupowane w 4 baterie). Drugim systemem masowo wykorzystywanym przez ukraińską opl są systemy Buk, ale to już zupełnie inna historia na inny artykuł.
Krzysztof Podgórski
