Pokojowa i literacka Nagroda Nobla od wielu lat są narzędziami transatlantyzmu. Zupełnie przypadkowo nagrody w tych kategoriach otrzymają opozycjoniści/dysydenci/literaci wyklęci w krajach gdzie transatlantyzm ma szansę stać się wiodącą ideologią, lub gdzie trzeba go umocnić. Nie inaczej było w przypadku Polski. Nie ma się co oszukiwać. Nagrody Nobla w ostatnich dziesięcioleciach dla wybitnych Polaków, nie były przyznawane za ich wybitność.
Lech Wałęsa i Czesław Miłosz otrzymali Nagrody Nobla, ponieważ zachodnie rządy, służby i loże zainwestowały swoją pracę i pieniądze w kolorową rewolucję nazywaną ówcześnie Solidarnością. Wisława Szymborska i Olga Tokarczuk zostały uhonorowane jako nosicielki idei i wartości kolektywnego zachodu.
Z ręką na sercu, kto zaczytywał się w Szymborskiej i Tokarczuk – jednostki z kręgów „Gazety Wyborczej”. Gdyby Mateusz Kijowski, Marta Lempart i Katarzyna Augustynek vel. Babcia Kasia zamiast wrzeszczeć wulgarne hasła sklecili kilka tomików poezji zaangażowanej też by mieli szanse na Nobla w dziedzinie literatury.
Wenezuela jest dla finansowych elit USA niezwykle ważna ze względu na bogactwa naturalne, a w szczególności ropę naftową. Węgry są w solą w oku sorosowców, gdyż ich władze ciągle sypią piasek w tryby machiny wojennej. Więc nagrodzenie akurat opozycjonistki z Wenezueli i literata z Węgier nie może dziwić.
Pokojowa Nagroda Nobla w tym roku ma zaspokoić apetyt amerykańskich elit wojskowo-finansowych. Ma za zadanie podkreślić prawa USA do geopolitycznej dominacji nad Wenezuelą i jej bogactwami naturalnymi. Literacka Nagroda Nobla ma zaś być daniną dla koterii Unii Europejskiej i jej zramociałych idei spłodzonych przez ludzi pokroju Georga Sorosa. Zachowano tu nawet hierarchię ważności – najpierw Waszyngton, potem Bruksela.
W 2025 roku komitet zdecydował się wyróżnić Pokojową Nagrodą Nobla Maríę Corinę Machado. Jest ona liderem porzachodniej, filoamerykańskiej i proizraelskiej opozycji w Wenezueli. Co wiemy o poglądach nagrodzonej Pokojową Nagrodą Nobla? Machado popiera prywatyzację podmiotów państwowych w Wenezueli, w tym koncernu naftowego Petróleos de Venezuela. Wsparła publicznie międzynarodowe sankcje podczas kryzysu wenezuelskiego przeciwko swojemu państwu. Opowiedziała się za zagraniczną (amerykańską) interwencją w swoim kraju, w celu usunięcia prezydenta Nicolasa Maduro. Wspiera działania państwa Izrael i premiera Beniamin Netanjahu. Opowiada się za małżeństwami osób tej samej płci. Jako swój ideał polityczny wskazuje zmarłą premier Wielkiej Brytanii Margaret Thatcher.
Kim jest nagrodzony w tym roku Literacką Nagrodę Nobla otrzymał László Krasznahorkai z Węgier? Literat ten w swoim kraju bardziej jest znany z promocji pedagogiki wstydu, niż dzieł literackich. Niedawno powiedział: „Nie jestem dumny z bycia Węgrem, Bóg mnie tam umieścił, tamten chleb jadłem. Nie mogę być dumny z faktu, że urodziłem się wśród szaleńców i żyłem wśród szaleńców. Wszystko wynika z mojego osobistego losu, a nie z tego, że jestem Węgrem”. Trochę w tym jest prawdy, bo z tego co wiem – nie jest Węgrem. Mieszka na stałe w Niemczech, chociaż w przeszłości zamieszkiwał w Wielkiej Brytanii, Hiszpanii, a nawet Japnii. To fanatyczny przeciwnik premiera Viktora Orbana i jego antywojennego stanowiska. W wywiadzie dla szwedzkiej gazety „Svenska Dagbladet” pisarz powiedział, że „w dzisiejszych Węgrzech nie ma już żadnej nadziei”, a „demokracja jest bardzo krucha”. Uważa, że Węgry podążają droga „faszyzacji podobnej do tej w Rosji”. Krasznahorkai bezkrytycznie stoi na stronie Ukrainy, widząc w niej „szlachetnego rycerza demokracji”.
Zachowajmy więc dystans. Miejmy na uwadze, że nagradza się nie tylko talent, ale również użycie tego talentu do konkretnych celów politycznych.
Łukasz Jastrzębski
