Książka Deep-State-Morde autorstwa Guido Grandta to głośna i kontrowersyjna publikacja z pogranicza literatury śledczej, publicystyki politycznej i teorii spiskowych.
Autor podejmuje w niej próbę połączenia kilku najbardziej znanych zabójstw politycznych XX wieku w jedną, spójną narrację o ukrytych strukturach władzy – tzw. deep state.
Cztery „przypadki”?
W centrum jego zainteresowania znajdują się cztery postacie: John F. Kennedy, Alfred Herrhausen, Detlev Karsten Rohwedder oraz Jörg Haider – osoby, które zginęły w okolicznościach do dziś budzących wątpliwości i podejrzenia.
Grandt stawia tezę, że za tymi zbrodniami mogą stać te same ukryte siły, powiązane z elitami finansowymi, wywiadem i grupami wpływu, które działają ponad rządami i narodami.
Ukryta wojna
Autor odwołuje się do licznych źródeł, raportów, publikacji prasowych i relacji świadków, próbując wykazać istnienie pewnego wzorca – mechanizmu, w którym każda z ofiar stanowiła przeszkodę dla interesów potężnych grup.
Książka zawiera także obszerny aneks poświęcony zamachowi na Donalda Trumpa, który Grandt interpretuje w kontekście tej samej logiki „ukrytej wojny” między oficjalnymi instytucjami a niewidzialnym zapleczem władzy.
Prowokująca choć nienaukowa
Publikacja napisana jest językiem dynamicznym, pełnym napięcia i retoryki sensacyjnej. Grandt nie unika emocjonalnych sformułowań i dramatyzmu, przez co książka czyta się jak mieszankę reportażu i thrillera politycznego.
Dla czytelników zainteresowanych teoriami spiskowymi, tajnymi operacjami służb, masonerią czy strukturami finansowymi – będzie to lektura fascynująca i prowokująca do myślenia. Dla osób o bardziej naukowym podejściu – może okazać się zbyt jednostronna i oparta na hipotezach trudnych do empirycznego potwierdzenia.
Manifest nieufności
Wielu krytyków zarzuca Grandtowi łączenie niepowiązanych faktów, nadinterpretacje i brak naukowego rygoru. Z kolei jego zwolennicy uważają, że autor odważa się poruszać tematy, które inni przemilczają, i demaskuje niewygodne mechanizmy polityczno-ekonomiczne ukryte za fasadą oficjalnych narracji.
Z pewnością nie jest to książka neutralna — raczej manifest nieufności wobec władzy i mediów, pisany z pozycji outsidera. Ocenić ją można jako lekturę pobudzającą do refleksji, ale wymagającą dużej dozy krytycyzmu. Dla czytelnika poszukującego dowodów i dokumentów – będzie to raczej zbiór tropów i sugestii niż twardych faktów. Dla miłośników politycznych zagadek – fascynujący wgląd w to, jak można inaczej interpretować historię ostatnich dekad.
Guido Grandt – notka o autorze
Guido Grandt (ur. 1963) to niemiecki dziennikarz śledczy, producent telewizyjny i publicysta, od ponad trzydziestu lat zajmujący się tematami z pogranicza polityki, społeczeństwa i tajnych struktur władzy. Jest autorem i współautorem licznych książek o charakterze dokumentalnym, publicystycznym i sensacyjnym. W swojej pracy porusza tematy przemilczane przez media głównego nurtu – od afer finansowych, przez działalność masonerii i sekt, aż po rytualne zbrodnie, tajne operacje służb i polityczne zabójstwa.
Grandt współpracował z wieloma niemieckimi mediami – zarówno publicznymi, jak i prywatnymi – jako producent i scenarzysta filmów dokumentalnych. Jego książki często trafiają na listy bestsellerów, ale równocześnie budzą duże kontrowersje. Zarzuca mu się skłonność do teorii spiskowych, łączenie faktów bez dostatecznego uzasadnienia oraz przesadne uproszczenia. Sam autor jednak podkreśla, że jego misją jest „ujawnianie tego, co ukryte” i zmuszanie opinii publicznej do zadawania trudnych pytań.
W dorobku Grandta znajdują się między innymi takie tytuły, jak: Der Satan von Witten – o rytualnych morderstwach i okultyzmie, Das Asyl-Drama – analiza kryzysu migracyjnego w Niemczech, Tabu-Fakten Zweiter Weltkrieg – o przemilczanych aspektach II wojny światowej, Brudermahl – o tajnych bractwach i strukturach lożowych, Okkult-Morde – o rzekomych zbrodniach rytualnych i satanizmie w Niemczech.
Literatura z pogranicza
Twórczość Guido Grandta znajduje się na pograniczu literatury faktu, publicystyki alternatywnej i sensacyjnego reportażu. Często podejmuje tematy niewygodne, balansując między dziennikarstwem śledczym a literacką narracją o ukrytych siłach w polityce i finansach.
Podsumowując, Deep-State-Morde to książka, która z pewnością przyciąga uwagę. Nie jest to praca akademicka, lecz raczej manifest autora, który wierzy, że światem rządzą ukryte interesy i niewidzialne struktury. Warto ją przeczytać — ale równie warto zachować zdrowy sceptycyzm wobec prezentowanych tez.
Matthäus Golla
Guido Grandt, Deep-State-Morde, 2024, ss. 286.
