Michał Siekierka, Kwestia ukraińska w polityce Niemiec 1871-1991, Wyd. Projekt Akademia/ Stowarzyszenie „Trickter”, Wrocław 2024, ss. 286.

Cena zawiera koszt przesyłki..

Przedmiotem opracowania jest określenie pozycji problematyki kwestii ukraińskiej w polityce Niemiec w szerokich ramach czasowych – 1871–1991. Zaproponowana cezura obejmuje lata, w których kształtowana była ukraińska świadomość narodowa stanowiąca punkt odniesienia dla niemieckiej polityki wschodniej. Początek wyznacza rok 1871, czyli moment zwieńczenia kilkuletniego procesu jednoczenia się państw niemieckich i powstania Cesarstwa Niemieckiego, prowadzącego spójną politykę w duchu Ostforschung (rozumianego nie tylko jako namysł badawczy nad Wschodem, ale i realizacja praktycznych celów ekspansyjnych Niemiec). Okres badawczy zamyka rok 1991, w którym kwestia ukraińska przestaje pełnić rolę przedmiotu w relacjach międzynarodowych, a staje się ich podmiotem, w związku z uzyskaniem przez Ukrainę niepodległości.

Autor pokazuje zmieniające się koncepcje wykorzystania Ukrainy w niemieckiej polityce imperialnej – II Rzeszy, Republiki Weimarskiej, III Rzeszy i RFN. W wielu przypadkach opcja ukraińska w polityce Niemiec miała ostrze z jednej strony antyrosyjskie, ale i antypolskie. Obok wielkich nadziei polityka ta przynosiła często rozczarowania aż do kwestionowania przydatności Ukrainy dla interesów Niemiec.